"Η ‘’επαναδιαπραγμάτευση ‘΄ του μνημονίου – Τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής"ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ

ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ

ΣΤ’ Αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αριθ. Πρωτ.:12741/10.07.2013

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: Η ‘’επαναδιαπραγμάτευση ‘΄ του μνημονίου – Τα αδιέξοδα της μνημονιακής πολιτικής

Η κρίση στην Ευρωζώνη συνεχίζει να υφίσταται και χειροτερεύει. Ορισμένοι στη χώρα μας συνεχίζουν να καλλιεργούν την εντύπωση ότι μετά τις γερμανικές εκλογές – κι όποια κυβέρνηση κι αν υπάρξει - θα γίνουν βελτιώσεις στην ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική και πως θα μετακινηθούμε τελικά από τη σκληρή γραμμή της λιτότητας προς μια πιο αναπτυξιακή κατεύθυνση. Αγνοούν δυστυχώς πόσο πολύπλοκα είναι τα πράγματα. Η θέση της Γερμανίας προσδιορίζεται βάσει τριών κινητήριων δυνάμεων: των χρηματοπιστωτικών της συμφερόντων, του εσωτερικού πολιτικού κλίματος στη Γερμανία και του εξαγωγικού τομέα. Σχετικά με τον πρώτο παράγοντα, σκοπός της Γερμανίας αναφορικά με την Ελλάδα είναι να εξασφαλιστεί – με κάθε τρόπο - η αποπληρωμή του χρέους. Στο πλαίσιο αυτό, λειτουργεί ως συλλέκτης χρέους. Επιβάλλει σκληρή λιτότητα, αυξήσεις στους φόρους, ενώ σε περίπτωση που αυτά δεν επαρκέσουν, θα εκποιηθούν τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας, κι όπως έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει.

Όσον αφορά τον δεύτερο παράγοντα, η εσωτερική πολιτική κατάσταση  – όπως είναι διαμορφωμένη - στη  Γερμανία αποκλείει συμβιβαστικές  κινήσεις και αλληλεγγύη. Όποια πολιτική δύναμη αποφασίσει να ακολουθήσει αυτό το δρόμο θα τιμωρηθεί από τη δεξιά πλειοψηφία της χώρας, η οποία συνεχίζει να απαιτεί αυστηρή τιμωρία για τις υπερχρεωμένες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου. Οι (προεκλογικές) δηλώσεις συμπάθειας, (βλ. Πέερ Στάινμπρουκ) για τις χειμαζόμενες από την κρίση χώρες δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μετουσιωθούν σε πράξη. Ο τρίτος σημαντικός παράγοντας είναι ο εξαγωγικός τομέας, τα συμφέροντα του οποίου είναι απόλυτα συνδεδεμένα με τα συμφέροντα των τραπεζών. Για τον συγκεκριμένο τομέα, και που αποτελεί την κινητήρια δύναμη της γερμανικής οικονομίας, μια μόνιμου χαρακτήρα λύση στην κρίση της Ευρωζώνης, που μπορεί να αποβεί οικονομικά επώδυνη για τη Γερμανία, δεν αποτελεί καν στόχο. Για τους μεγάλους εξαγωγείς, η επόμενη – κερδοφόρος - αγορά είναι αυτή που μετρά και όχι η τωρινή. Και η στρατηγική τους έχει, πλέον, προσανατολιστεί έξω από τα σύνορα της Ευρώπης προς τις αγορές της Ασίας.

Οι τελευταίες εξελίξεις για  την Ελλάδα δεν είναι καθόλου  ενθαρρυντικές. Οι δανειστές αυξάνουν τις πιέσεις, ζητούν πιστή εφαρμογή των προαπαιτούμενων (βλ. μαζικές απολύσεις) και δεν πρόκειται να εκταμιεύσουν χρήματα της (τεμαχισμένης) δόσης , εάν δεν έχουν ψηφισθεί από τη Βουλή μέχρι τις 19 Ιουλίου όλα όσα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας. Κατά τα φαινόμενα δεν πρόκειται να υποχωρήσουν ακόμη και μετά το νέο θερινό ορόσημο. Θα επιμείνουν όλο το καλοκαίρι αλλά το σίγουρο είναι θα δοκιμάσουν τις αντοχές της κυβέρνησης και μετά τις γερμανικές εκλογές. Τα μηνύματα που στέλνονται από Ε. Ε. και Γερμανία στην Αθήνα είναι πέρα από σαφή. Η ευρωπαϊκή οικονομική  πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξει μετά τις γερμανικές εκλογές απέναντι στις χώρες του Νότου και ιδιαιτέρως απέναντι στη δική μας, η οποία έχει υπογράψει πλήθος επαχθών υποχρεώσεων έναντι του χρηματοδοτικού προγράμματος που της έχει δοθεί.

Συγχρόνως, η κοροϊδία από τους δανειστές συνεχίζεται. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έρχεται  εκ των υστέρων να ασκήσει κριτική  στους Ευρωπαίους γιατί έδωσαν λίγα χρήματα στην Ελλάδα και δεν έκαναν κούρεμα του χρέους από την αρχή του προγράμματος διάσωσης. Ο Μάριο Ντράγκι για να εξηγήσει τις λανθασμένες εκτιμήσεις ως προς την ύφεση υποστήριξε , ότι έφταιξε η ελληνική κυβέρνηση που έδωσε ψευδή στοιχεία στην τρόικα αναφορικά με τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Δεν γνωρίζουμε εάν όντως έτσι συνέβη, και πάντως μια τέτοια σοβαρή κατηγορία οφείλει να διερευνηθεί και να δοθούν απαντήσεις τάχιστα. Το υπεραισιόδοξο σενάριο για την ύφεση, κι όπως τελικά αποδείχθηκε, είναι όμως που συνετέλεσε τα μέγιστα για όσα βιώνουμε σήμερα. Με ένα τέτοιο αισιόδοξο σενάριο έφταναν τα χρήματα του πρώτου δανείου για την Ελλάδα και εμφανιζόταν το ελληνικό χρέος βιώσιμο , ενώ δεν ήταν. Μεγαλύτερη ύφεση θα σήμαινε πολύ περισσότερα κεφάλαια και - αναγκαστικά - «κούρεμα» του χρέους, ενώ και τα δύο απορρίπτονταν κατηγορηματικά από την Ευρωζώνη αλλά και από το ΔΝΤ. 

Οι επόμενοι μήνες  θα είναι εξαιρετικά δύσκολοι. Η  πίεση από τους δανειστές θα είναι διαρκής μέχρις ότου η χώρα επιτύχει τους στόχους και μπορέσει να δημιουργήσει μόνη τις προϋποθέσεις εξόδου της στις αγορές. Πράγμα εντελώς αδύνατο, αλλά αυτό δεν θα τους εμποδίσει να παρακολουθούν εξαντλητικά για τις επιδόσεις της και θα πιέζουν συνεχώς για την εφαρμογή όλων όσων υποτίθεται οδηγούν στον επιθυμητό στόχο της απόλυτης δημοσιονομικής εξυγίανσης.  

Ερωτάται ο  κ. Υπουργός: 

Η μνημονιακή πολιτική οδηγεί σε τραγικά αδιέξοδα. Η φορολογία  είναι εξοντωτική. Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο η ιδιωτική περιουσία βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα δήμευσης. Είναι παντελώς αδύνατο να συντηρηθεί για την πλειονότητα των κατόχων της. Σε συνδυασμό με τη φορολόγηση των εισοδημάτων και της κινητής περιουσίας η μόνη λύση είναι να μην έχει πια κανείς τίποτα. Ακυρώνεται ο βασικός κανόνας της δυτικού τύπου καπιταλιστικής κοινωνίας. Συγχρόνως, το αδιέξοδο είναι διπλό, αφού είναι αδύνατον πια έστω και να ξεφορτωθεί κάποιος όλα αυτά που αδυνατεί να συντηρήσει: οι αξίες έχουν καταβαραθρωθεί. Με τη διάλυση της παραγωγής και της αγοράς σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, τις μαζικές απολύσεις, την τερατώδη ανεργία, η εικόνα που διαμορφώνεται είναι εφιαλτική.

Είναι ολοφάνερο , οι δανειστές  εξακολουθούν να μην εμπιστεύονται  την κυβέρνηση και σας επιβάλλουν πλήρη έλεγχο. Από την άλλη, το υπουργείο σας δεν κινητοποιείται σύμφωνα με την ένταση και το βάθος του οικονομικού προβλήματος που καταταλαιπωρεί τη χώρα. Παρουσιάζεστε δειλοί, με ενοχικά σύνδρομα, δίχως να αντιδράτε σε όσα παράλογα και καταστροφικά σας ζητούνται να κάνετε, βυθισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων, μη δυνάμενοι ούτε καν τα ιδεοληπτικά λάθη  των ευρωπαίων να εκμεταλλευτείτε (το ηθικό πλεονέκτημα που σας προσέφερε το ΔΝΤ προκειμένου να ζητήσετε βελτίωση στα στοιχεία τους χρέους το αγνοήσατε).

Ενώ η κυβέρνησή σας εξελέγη με σημαία την «επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου, εσείς έχετε αποφασίσει , ότι το μόνο που δύνασθε να κάνετε είναι να παραδοθείτε πλήρως και αμαχητί και σε όλα όσα παράλογα σας ζητούνται; 

Αθήνα, 10 Ιουλίου 2013

                                                                                                               

                 Η Ερωτώσα Βουλευτής

Μαρία Κόλλια Τσαρουχά