Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

"Νέο δάνειο - κερδοσκοπία σε βάρος της χώρας" ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ


ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ
ΣΤ’ Αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αριθ. Πρωτ.: 1066/29.08.2013

ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Οικονομικών

Θέμα: Νέο δάνειο - κερδοσκοπία σε βάρος της χώρας
 Η συζήτηση που έχει ανοίξει για  την παροχή ενός τρίτου δανείου προς τη χώρα μας δεν εκθέτει μόνο εσάς κ. Υπουργέ που υποστηρίζατε , ότι θα βγούμε στις αγορές του χρόνου, αλλά ανατρέπει πλήρως τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Κανείς δεν πιστεύει ότι οι Γερμανοί άνοιξαν τυχαία τη συζήτηση αυτή τώρα.
Οι οικονομολόγοι του ΔΝΤ  επιμένουν στο θέμα του κουρέματος του χρέους εδώ και καιρό. Το είχαν προτείνει για πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2010 στον Γ. Παπανδρέου, πριν αυτός αποφασίσει να δέσει τη χώρα στο άρμα της τρόικας. Και εάν το αίτημά τους γινόταν δεκτό, η Ελλάδα θα ελάμβανε δάνεια 30 με 35 δις ευρώ και όχι το τεράστιο ποσό των 110 δις που έλαβε, ενώ το χρέος της θα είχε μειωθεί σημαντικά.  

Όλα δείχνουν , ότι η Γερμανία προωθεί  τη «λύση» ενός τρίτου δανείου - ύψους 10 με 11 δις ευρώ - προκειμένου να κάψει  την ανάγκη ενός κουρέματος του ελληνικού  χρέους. Οι Γερμανοί θα γλιτώσουν από το κούρεμα του χρέους του επίσημου τομέα και θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν εις βάρος της χώρας μας. Μ’ άλλα λόγια, το χρέος θα παραμείνει τεράστιο, έτοιμο να πνίξει τη χώρα ανά πάσα στιγμή και η οριστική διευθέτηση του προβλήματος θα μετατεθεί για αργότερα (άγνωστο πότε), και για άλλη μία φορά.

Το χρέος όμως δεν είναι ένα  λογιστικό νούμερο, ούτε απλώς κάποια δις. Το χρέος όπως έχει αποδειχθεί είναι μέσο εξουσίας. Αυτό χρησιμοποιούν  οι δανειστές για να επιβάλλουν την  πολιτική τους στους οφειλέτες. Το έχουμε δει ως σήμερα αμέτρητες φορές, με τους διάφορους εκβιασμούς της τρόικας, τις απειλές των δανειστών, τις «ηχηρές» προειδοποιήσεις του Βερολίνου , πως «πρέπει να υλοποιήσουμε τα υπεσχημένα», τις (εκούσιες) καθυστερήσεις της εκάστοτε δόσης. 

Ερωτάται ο κ. Υπουργός: 

Το τρίτο πακέτο «βοήθειας» που  προτείνει το Βερολίνο για τη χώρα μας θα είναι μια εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη. Η χώρα μας θα φορτωθεί και  άλλα δάνεια, και με δεδομένο ότι  αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα υπάρχοντα. Η Ελλάδα χρειάζεται ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους και όχι πρόσθεση στα δανεικά που έχει λάβει, και για τα οποία θα αναγκαστεί να δηλώσει κάποια στιγμή πως δεν μπορεί να αποπληρώσει. 

Η συζήτηση για το τρίτο  δάνειο μπορεί να αποδειχθεί σημείο - κλειδί για τη χώρα. Εάν η Ελλάδα δεχθεί ένα τρίτο δάνειο δεν θα είναι χωρίς συνέπειες, θα σημαίνει , ότι δέχεται επιμήκυνση της επιτήρησης, τις νέες εφόδους της τρόικας, τους εκβιασμούς και τις απειλές. Κι ας εμφανίζει πλεονασματικό προϋπολογισμό, αφού οι ίδιοι οι πιστωτές γνωρίζουν πολύ καλά πόσες λογιστικές αλχημείες έχουν γίνει για να αναδειχθεί αυτό το αποτέλεσμα.
Η δυναμική ανάπτυξης  της Ελλάδας έχει καταστραφεί  τα τελευταία τρία χρόνια και τα μέτρα Ε.Ε./ΔΝΤ για τις μειώσεις μισθών και τις ιδιωτικοποιήσεις σε εξευτελιστικές τιμές χειροτερεύουν τα πράγματα πολύ περισσότερο. Παράλληλα, το πρόγραμμα «διάσωσης» επιβάλλει στη χώρα να δημιουργήσει πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ και μέχρι το 2016 για να αποπληρώσει το χρέος της. Η επιβολή λιτότητας εν μέσω ύφεσης είναι καταστροφική, πέρα από παράλογη. Κάτω από αυτές τις καταστάσεις, το βάρος του τεράστιου ελληνικού χρέους καθίσταται ασήκωτο. 

Το τρίτο δάνειο θα σηματοδοτεί μία μόνιμη μνημονιακή πραγματικότητα για τη χώρα, και  που θα επιδεινώσει κι άλλο τη ζωή  των πολιτών, χωρίς να φαίνεται το περίφημο φως στο τούνελ. Η κυβέρνηση οφείλει να απορρίψει το νέο δάνειο. Ένα τρίτο δάνειο θα μας οδηγήσει πιο κοντά στην «βαλκανοποίηση» και θα είναι εθνικά επιζήμιο. Η χώρα δεν χρειάζεται ένα νέο πακέτο το οποίο θα φέρνει συνέχιση των πολιτικών λιτότητας.

Η Ελλάδα θα πρέπει να επιβάλει μορατόριουμ στην αποπληρωμή του  χρέους και να προχωρήσει σε μια  αυθεντική αναδιάρθρωση (που να περιλαμβάνει και διαγραφή μεγάλου μέρους του  χρέους). Αυτό θα πρέπει να συνοδευθεί από την άρση των καταστροφικών πολιτικών λιτότητας και των μειώσεων μισθών. Μόνο έτσι θα μπορούσε η οικονομία να μπει σε ένα διαφορετικό δρόμο, και που θα αποκαθιστούσε τη δυναμική ανάπτυξης με κοινωνική δικαιοσύνη. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται ακόμη ένα πακέτο «διάσωσης», αλλά ριζική αλλαγή κατεύθυνσης.
Θα το τολμήσετε;

Αθήνα, 29 Αυγούστου 2013
                                                                                                  
                              Η Ερωτώσα Βουλευτής

Μαρία Κόλλια Τσαρουχά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου