ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ – ΤΣΑΡΟΥΧΑ
ΣΤ’ Αντιπρόεδρος Βουλής των Ελλήνων
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αριθ. Πρωτ.: 1287/04.09.2013
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας
Θέμα: Απουσία σοβαρού σχεδιασμού πολιτικών αντιμετώπισης της ανεργίας
Λόγω της συμμετοχής της στη ζώνη του ευρώ, η «προσαρμογή» που κάνει η Ελλάδα στην οικονομία της γίνεται όχι μόνο δίχως πραγματική ευρωπαϊκή βοήθεια, αλλά μέσω της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης» , που επιβάλλει το μνημόνιο. Η υποτίμηση όμως αυτή που εφαρμόζεται δεν έχει κανένα από τα πλεονεκτήματα της υποτίμησης , που κάνουν οι χώρες που διαθέτουν δικά τους νομίσματα. Στην κανονική υποτίμηση, παράλληλα με τα εισοδήματα των πολιτών, μειώνονται και τα χρέη τους, επομένως απομένει μεγαλύτερο διαθέσιμο εισόδημα, η ύφεση είναι μικρότερη, η εγχώρια παραγωγή ενισχύεται, άρα συγκρατείται η ανεργία και μειώνονται οι εισαγωγές σχεδόν αυτόματα επειδή τα ξένα προϊόντα ακριβαίνουν , ενώ αντιθέτως τα εγχώρια φτηναίνουν. Στην εσωτερική υποτίμηση, κι όπως εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, μειώνονται μόνο τα εισοδήματα, όχι όμως και τα χρέη που παραμένουν υψηλά και είτε δεν μπορούν να αποπληρωθούν από τα μειωμένα εισοδήματα είτε πληρώνονται αλλά αφήνοντας πολύ μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα και οδηγώντας έτσι σε πολύ μεγαλύτερη ύφεση με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμιά θετική επίδραση στην εγχώρια παραγωγή, και κανένας τρόπος για τη συγκράτηση της ανεργίας. Αυτό που ονομάσθηκε εσωτερική υποτίμηση ως ο μηχανισμός που θα μας οδηγούσε σε ένα εξωστρεφές και ενισχυμένο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, έχει μετεξελιχθεί σε έναν μηχανισμό παραγωγικής υποβάθμισης, ακραίας ανεργίας και κοινωνικής εξαθλίωσης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία είναι αυτό, της τερατώδους ανεργίας. Η νέα έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για τις εξελίξεις του 2013 στη χώρα μας περιγράφει με τα πιο σκούρα χρώματα την κατάσταση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και ιδιαίτερα την κατάσταση και τις προοπτικές της εγχώριας αγοράς εργασίας. Οι προβλέψεις είναι πέρα για πέρα εφιαλτικές. Με τα πλέον αισιόδοξα σενάρια, δηλαδή με ετήσια αύξηση του εγχώριου ΑΕΠ της τάξης του 3,5-4%, υπολογίζεται , ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια ώστε η ανεργία να πέσει κάτω από το 10% και να ξεκινήσει η συζήτηση για αύξηση των μισθών, σύμφωνα με τις προβλέψεις του μνημονίου. Η εκτίμηση αυτή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ στηρίζεται στην παραδοχή ότι για να δημιουργηθούν 50.000 νέες θέσεις εργασίας τον χρόνο απαιτείται ετήσια αύξηση του ΑΕΠ από 3,5% έως 4%. Η έκθεση συμπεραίνει , ότι ακόμη και σε αυτό το - άκρως - αισιόδοξο σενάριο «θα απαιτηθούν τουλάχιστον 20 χρόνια για να δημιουργηθούν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας, ώστε να μειωθεί - σύμφωνα με το μνημόνιο - η ανεργία κάτω από το 10% του εργατικού δυναμικού και να αρχίσει έτσι, σε συνθήκες καθίζησης της αγοραστικής δύναμης, η συζήτηση για αυξήσεις μισθών».
Τα στοιχεία αυτά δεν είναι τα μοναδικά που αναφέρονται στην έκθεση και που προκαλούν ανησυχία για το παρόν και το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Εξίσου δυσάρεστη γεύση αφήνουν και όσα αναφέρονται για τη μείωση του ΑΕΠ της χώρας τα τελευταία έξι χρόνια της διαρκούς ύφεσης. Είναι εικόνα που αποδεικνύει και με το πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η πολιτική των μνημονίων και της τρόικας έχει αποτύχει παταγωδώς, εικόνα που δεν αφήνει πια κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.
Το τραγικό σχετικά με το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα μας δεν είναι ότι συνεχίζει να ανεβαίνει, αγγίζοντας ήδη τον Μάιο το εφιαλτικό 27,6% (με 63% στους νέους κάτω των 25 ετών). Είναι η απουσία οποιωνδήποτε προοπτικών μείωσής της (πέραν της μετανάστευσης). Δεν έχει γίνει ακόμα ένας σοβαρός σχεδιασμός πολιτικών αντιμετώπισης της ανεργίας και περιορισμού της καταστροφής θέσεων εργασίας. Η κυβέρνηση μοιάζει ανήμπορη να συλλάβει το βάθος και την ένταση του προβλήματος και ιδίως τις συνέπειές του στην κοινωνική συνοχή και ειρήνη και συνεπακόλουθα στην ομαλή εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων της χώρας.
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
Με την αχαλίνωτη «εσωτερική υποτίμηση» μαζέψατε το χρήμα με αντιπαραγωγικό τρόπο, αυξάνοντας παράλληλα υπέρογκα τη φορολογία. Η δημοσιονομική προσαρμογή έγινε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο (ακραία, βίαια, οριζόντια). Τώρα, με σωρευτική ύφεση 25% (184 δις περίπου το φετινό ΑΕΠ), (επίσημη) ανεργία στο 27% και δημόσιο χρέος στα 321 δις ευρώ, με έλλειψη ρευστότητας και συνεχή συρρίκνωση της λαϊκής κατανάλωσης, πώς θα μπει και πάλι η χώρα σε φάση ανάπτυξης και πώς θα αντιμετωπίσουμε το 1,5 εκατομμύριο ανέργους; Είναι αρκετό νομίζετε το ασταθές και ασθενικό «πρωτογενές πλεόνασμα» του τέλος του 2013;
Η ανεργία, η φτώχεια, η ακύρωση της υπόστασης του πολίτη, ιδίως του νέου πολίτη που έχει οδηγηθεί στο περιθώριο, επιδεινώθηκαν οδυνηρά τα τελευταία χρόνια. Η οικονομική πτώση είναι διαρκώς μεγάλη. Το βάρος των δανειστών δεν πέφτει στην ανάπτυξη. Στην πράξη, ούτε και της κυβερνητικής πολιτικής. Χρειάζονται όμως άμεσα πόροι για να δημιουργηθούν νέες δουλειές και να μη διαλυθεί η κοινωνία. Η εφημερίδα Die Zeit υπενθύμισε αυτές τις μέρες , ότι η Γερμανία ορθοπόδησε μεταπολεμικά χάρη στο αμερικανικό Σχέδιο Μάρσαλ και στη διαγραφή των χρεών της με τη Συμφωνία του Λονδίνου το 1953, το γερμανικό δηλαδή θαύμα πυροδοτήθηκε με ό,τι αρνείται τώρα να δώσει στους «ακαμάτηδες» Νότιους ο Β. Σόιμπλε. Οι μνήμες του 1945, του 1953 αλλά και της πρόσφατης γερμανικής ενοποίησης τείνουν να διαγραφούν. Η παράταση όμως και η επιδείνωση της κρίσης στις χώρες του Νότου, και ιδιαίτερα στη χώρα μας, που βλέπουν την ανεργία και την ανέχεια να διογκώνονται αφόρητα και τα τελευταία απομεινάρια του «κοινωνικού κράτους» να εξαερώνονται όσο υλοποιούνται τα προγράμματα «προσαρμογής» , δεν συμφέρουν κανέναν, ούτε και τη Γερμανία (τα εθνικά σύνορα δεν μπορούν να εμποδίσουν τη μετάδοση των κρίσεων). Ορισμένοι εκεί το έχουν αντιληφθεί. Η πρόταση του Π. Στάινμπρουκ για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ελλάδα μπορεί να μην συγκίνησε την γερμανίδα καγκελάριο, ωστόσο και όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στη χώρα μας, προβάλλει ως η μοναδική διέξοδος. Εσείς τι θα κάνετε; Θα το διεκδικήσετε;
Αθήνα, 4 Σεπτεμβρίου 2013
Η Ερωτώσα Βουλευτής
Μαρία Κόλλια Τσαρουχά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου