ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν. ΚΑΒΑΛΑΣ
Το δίλημμα που εντέχνως έχει δοθεί προς επεξεργασία στον ελληνικό λαό και έχει να κάνει με την παραμονή της Ελλάδας στην Οικονομική & Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), ή με πιο απλά λόγια ... στο ευρώ, ή την επιστροφή μας στην δραχμή, έχει καταστεί το πιο ύπουλο όπλο στα χέρια όσων, με περισσό θράσος, ζητούν να επιβραβεύσουμε με την ψήφο μας τις πολιτικές που ακολούθησαν τα δύο τουλάχιστον προηγούμενα χρόνια.
Σε αυτό μου τον σχολιασμό, επιτρέψτε μου να είμαι καυστικός
Τα διλήμματα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”, «μνημόνιο ή αντιμνημόνιο», «κυβέρνηση ή χάος» “ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ”, και τόσα άλλα, έφεραν τη χώρα μας στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Κάθε φορά που το σύστημα κινδυνεύει, καταφεύγει σε εκβιασμούς και όχι σε πραγματικές και σωστά τοποθετημένες πολιτικές προτάσεις προς διαβούλευση.
Η πρακτική του “μίλα ρε, αποφάσισε, θα ζήσεις ή θα πεθάνεις ?” κατεβάζουν τον πολιτικό διάλογο σε επίπεδο Ρωμαϊκής αρένας, όπου οι ψηφοφόροι-σκλάβοι θα πρέπει ή να αποποιηθούν τα πιστεύω τους ή να τους ... κατασπαράξουν τα άγρια θηρία !!
Το δίλημμα “ευρώ ή δραχμή” ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Είναι ένα άθλιο κατασκεύασμα όσων έχουν ακέραιες τις ευθύνες της οικονομικής και ψυχολογικής εξαθλίωσης εκατομμυρίων ελλήνων, που αυτοκτονούν πλέον με ρυθμούς θρησκευτικής σέκτας που περιμένει “το τέλος των ημερών”.
Είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να επινοήσει πολιτικός νους, όχι απλά για να υφαρπάξει την ψήφο-εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών με μοναδικό σκοπό την αθώωση-επιβράβευση των πολιτικών εγκλημάτων που διέπραξε τις τελευταίες δεκαετίες εις βάρος της χώρας, αλλά και για να γλυτώσει τις δικές του, προσωπικές ευθύνες οι οποίες πλέον (το γνωρίζει) θα οδηγήσουν τόσο αυτόν, όσο και τους συνοδοιπόρους και παρατρεχάμενούς του, στην πολιτική, ηθική, ποινική και αστική τους δίωξη.
Μην τους αφήσετε, μην δίνεται βάση στους καταστροφολόγους που επιμένουν με κάθε μέσο, επικαλούμενοι θεούς και δαίμονες, πως εάν επιλέξετε να εμπιστευθείτε οποιουσδήποτε άλλους εκτός από τους ίδιους, θα πεινάσετε, θα καταστραφείτε, θα σας πάρουν το σπίτι, θα βγείτε σους δρόμους και θα ζητιανεύετε για ένα πιάτο φαγητό, θα χάσετε τις καταθέσεις σας (λέμε τώρα), θα ... θα ... θα ...
Διλήμματα του είδους που προαναφέρθηκαν, θυμίζουν καταστάσεις των αρχών και της μέσης του περασμένου αιώνα, που βίωσε με τον χειρότερο τρόπο η χώρα μας, όταν η πολιτική ανωριμότητα του λαού που έβγαινε ή έβαινε προς εμπόλεμες περιόδους, παρασυρόταν εύκολα από ιδεολογικές και παραταξιακές κορώνες του τύπου «Βασιλιάς ή Βενιζέλος» με το παρεπόμενο του εθνικού διχασμού, και το «εθνικόφρονες ή κομμουνιστές» που οδήγησε στον αιματηρό εμφύλιο.
Η Ελλάδα δεν χρειαζόταν ποτέ και δεν χρειάζεται σήμερα τέτοιες πολιτικές διχασμού και, πολύ περισσότερο, ψεύτικων διλημμάτων.
Προσυπογράφω το άρθρο του κ. Π. Τσούτσια που δημοσιεύθηκε στο «ΕΘΝΟΣ» στις 19/4/12, στο οποίο κατέληγε «Οσοι ζητούν από τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν με το βλέμμα στο μέλλον, πρέπει πρώτα να απαντήσουν με μια σαφή πρόταση που θα αγγίζει μια πολυκερματισμένη κοινωνία. Δύσκολο; Ισως. Πολύ δε περισσότερο όταν κομματικές δυνάμεις έχουν αποδειχθεί παντελώς αναξιόπιστες. Το μέλλον δεν διαγράφεται ούτε με συνθήματα, ούτε με διλήμματα. Το παρελθόν δεν διαγράφεται μεμιάς, γιατί έτσι το θέλουν μερικοί. Τα κόμματα και οι ηγέτες τους που θέτουν τα διλήμματα απαντούν πρώτοι, χωρίς αριβισμό, ψεύτικη ρητορική και φαντασιώσεις.»
Αναζητήστε λοιπόν τα κυβερνητικά προγράμματα των κομμάτων που ζητούν την ψήφο σας, διαβάστε και συζητήστε τα, ζητήστε από τους υποψήφιους βουλευτές τους να σας τα εξηγήσουν, να σας δώσουν απαντήσεις που θα σας ικανοποιούν, που θα διασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών και εγγονιών σας.
Η εκλογική διαδικασία της 17ης Ιουνίου, αποτελεί (ίσως) την τελευταία μας ευκαιρία για να στείλουμε όλους όσους μας υποχρέωσαν να σκύβουμε το κεφάλι σε κάθε Έπαρχο Πραιτοριανό κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο, που θα νίψει τας χείρας του με την πρώτη ευκαιρία που κάτι δεν θα πάει καλά, στον πολιτικό Καιάδα απ' όπου προήλθαν.
Γι’ αυτό και θα πρέπει να συμμετέχουμε μαζικά, δίνοντας στους πολιτικούς και τις πολιτικές του παρελθόντος ένα ακόμη πιο ισχυρό μήνυμα «Φτάνει πια, θέλουμε την Ελλάδα μας πίσω»
Σε αυτό μου τον σχολιασμό, επιτρέψτε μου να είμαι καυστικός
Τα διλήμματα “σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα”, «μνημόνιο ή αντιμνημόνιο», «κυβέρνηση ή χάος» “ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ”, και τόσα άλλα, έφεραν τη χώρα μας στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Κάθε φορά που το σύστημα κινδυνεύει, καταφεύγει σε εκβιασμούς και όχι σε πραγματικές και σωστά τοποθετημένες πολιτικές προτάσεις προς διαβούλευση.
Η πρακτική του “μίλα ρε, αποφάσισε, θα ζήσεις ή θα πεθάνεις ?” κατεβάζουν τον πολιτικό διάλογο σε επίπεδο Ρωμαϊκής αρένας, όπου οι ψηφοφόροι-σκλάβοι θα πρέπει ή να αποποιηθούν τα πιστεύω τους ή να τους ... κατασπαράξουν τα άγρια θηρία !!
Το δίλημμα “ευρώ ή δραχμή” ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Είναι ένα άθλιο κατασκεύασμα όσων έχουν ακέραιες τις ευθύνες της οικονομικής και ψυχολογικής εξαθλίωσης εκατομμυρίων ελλήνων, που αυτοκτονούν πλέον με ρυθμούς θρησκευτικής σέκτας που περιμένει “το τέλος των ημερών”.
Είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να επινοήσει πολιτικός νους, όχι απλά για να υφαρπάξει την ψήφο-εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών με μοναδικό σκοπό την αθώωση-επιβράβευση των πολιτικών εγκλημάτων που διέπραξε τις τελευταίες δεκαετίες εις βάρος της χώρας, αλλά και για να γλυτώσει τις δικές του, προσωπικές ευθύνες οι οποίες πλέον (το γνωρίζει) θα οδηγήσουν τόσο αυτόν, όσο και τους συνοδοιπόρους και παρατρεχάμενούς του, στην πολιτική, ηθική, ποινική και αστική τους δίωξη.
Μην τους αφήσετε, μην δίνεται βάση στους καταστροφολόγους που επιμένουν με κάθε μέσο, επικαλούμενοι θεούς και δαίμονες, πως εάν επιλέξετε να εμπιστευθείτε οποιουσδήποτε άλλους εκτός από τους ίδιους, θα πεινάσετε, θα καταστραφείτε, θα σας πάρουν το σπίτι, θα βγείτε σους δρόμους και θα ζητιανεύετε για ένα πιάτο φαγητό, θα χάσετε τις καταθέσεις σας (λέμε τώρα), θα ... θα ... θα ...
Διλήμματα του είδους που προαναφέρθηκαν, θυμίζουν καταστάσεις των αρχών και της μέσης του περασμένου αιώνα, που βίωσε με τον χειρότερο τρόπο η χώρα μας, όταν η πολιτική ανωριμότητα του λαού που έβγαινε ή έβαινε προς εμπόλεμες περιόδους, παρασυρόταν εύκολα από ιδεολογικές και παραταξιακές κορώνες του τύπου «Βασιλιάς ή Βενιζέλος» με το παρεπόμενο του εθνικού διχασμού, και το «εθνικόφρονες ή κομμουνιστές» που οδήγησε στον αιματηρό εμφύλιο.
Η Ελλάδα δεν χρειαζόταν ποτέ και δεν χρειάζεται σήμερα τέτοιες πολιτικές διχασμού και, πολύ περισσότερο, ψεύτικων διλημμάτων.
Προσυπογράφω το άρθρο του κ. Π. Τσούτσια που δημοσιεύθηκε στο «ΕΘΝΟΣ» στις 19/4/12, στο οποίο κατέληγε «Οσοι ζητούν από τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν με το βλέμμα στο μέλλον, πρέπει πρώτα να απαντήσουν με μια σαφή πρόταση που θα αγγίζει μια πολυκερματισμένη κοινωνία. Δύσκολο; Ισως. Πολύ δε περισσότερο όταν κομματικές δυνάμεις έχουν αποδειχθεί παντελώς αναξιόπιστες. Το μέλλον δεν διαγράφεται ούτε με συνθήματα, ούτε με διλήμματα. Το παρελθόν δεν διαγράφεται μεμιάς, γιατί έτσι το θέλουν μερικοί. Τα κόμματα και οι ηγέτες τους που θέτουν τα διλήμματα απαντούν πρώτοι, χωρίς αριβισμό, ψεύτικη ρητορική και φαντασιώσεις.»
Αναζητήστε λοιπόν τα κυβερνητικά προγράμματα των κομμάτων που ζητούν την ψήφο σας, διαβάστε και συζητήστε τα, ζητήστε από τους υποψήφιους βουλευτές τους να σας τα εξηγήσουν, να σας δώσουν απαντήσεις που θα σας ικανοποιούν, που θα διασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών και εγγονιών σας.
Η εκλογική διαδικασία της 17ης Ιουνίου, αποτελεί (ίσως) την τελευταία μας ευκαιρία για να στείλουμε όλους όσους μας υποχρέωσαν να σκύβουμε το κεφάλι σε κάθε Έπαρχο Πραιτοριανό κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο, που θα νίψει τας χείρας του με την πρώτη ευκαιρία που κάτι δεν θα πάει καλά, στον πολιτικό Καιάδα απ' όπου προήλθαν.
Γι’ αυτό και θα πρέπει να συμμετέχουμε μαζικά, δίνοντας στους πολιτικούς και τις πολιτικές του παρελθόντος ένα ακόμη πιο ισχυρό μήνυμα «Φτάνει πια, θέλουμε την Ελλάδα μας πίσω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου