ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Ν. . ΚΑΒΑΛΑΣ
Αν ήμουν ένας “κακόβουλος” ή έστω ... κερδοσκόπος Γερμανός, Ολλανδός, Τούρκος, Σκοπιανός, Αμερικάνος ή ... οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, ποιος θα ήθελα να κυβερνήσει την Ελλάδα ?
Ας ορίσω τα κριτήρια :
θα πρέπει, κατ' αρχήν, να μην έχει σταθερή πολιτική. Να υπάρχουν έριδες,διχογνωμίες και γενικά αντίθετες απόψεις μέσα στο κόμμα του, που δεν θα εκφράζουν απλά μία άποψη αλλά καθαρή πολιτική θέση. Έτσι, δεν θα μπορεί να αποφασίζει γρήγορα τι τον συμφέρει, θα φοβάται μη "στεναχωρήσει" κάποιον που τον στηρίζει (αν αποφασίσει διαφορετικά από αυτόν), θα καθυστερεί δίνοντάς μου τον χρόνο να κάνω αυτό που συμφέρει εμένα
θα πρέπει επίσης να μην έχει σταθερή και ξεκάθαρη θέση στην οικονομική του πολιτική. Σε συδυασμό με το πιο πάνω κριτήριο, θα πρέπει τα στελέχη του κόμματός του να μην συμφωνούν μεταξύ τους για το τι θα πρέπει να κάνουν με τα Μνημόνια Ι & ΙΙ, ποια φορολογική πολιτική θα ακολουθήσουν, ποια απόφαση θα πάρουν για το θέμα των προμηθειών του Δημοσίου. Έτσι θα μπορώ να κερδοσκοπώ για όσο καιρό θέλω στις διεθνείς αγορές, στριμώχνοντάς τον ακόμη περισσότερο
θα πρέπει, αν είναι δυνατόν, να υποστηρίζει σθεναρά και τα δικαιώματα των μεταναστών. Εάν καταφέρω να τον πείσω ότι οι μετανάστες στην χώρα του, αποτελούν απλά και μόνο ομάδες δυστυχισμένων ανθρώπων, τους οποίους θα πρέπει, έστω και σταδιακά, να ενσωματώσει στην επικράτειά του, δίνοντάς τους και δικαίωμα ψήφου ακόμη, να ακολουθήσει μία πολιτική που θα καλεί και άλλους να έρθουν στην χώρα του, είναι σίγουρο ότι (με το δημογραφικό πρόβλημα που έχει) σε κάποια χρόνια από σήμερα θα αλλοιωθεί πλήρως το εθνικό αίσθημα των ελλήνων όπως αυτό θα εκφράζεται στις εκλογές τους, κι έτσι θα τους κάνω ότι θέλω, χωρίς να ακούγεται η φωνή των ... “άλλων”
θα πρέπει τέλος, αν και το θεωρώ αδύνατο να συνδυαστούν όλα μαζί, η εξωτερική του πολιτική αλλά και ότι αφορά στα θέματα μειονοτήτων στη χώρα του, να μην είναι και τόσο ... ξεκάθαρη. Εάν μπορούσα να τον πείσω ότι πχ δεν θα συμβεί και τίποτε εάν τα Σκόπια ονομασθούν "Μακεδονία", ή έστω "Βόρεια Μακεδονία" ή "Άνω Μακεδονία", ή ακόμη αν οι μουσουλμάνοι της Θράκης στη χώρα του αποκτήσουν το νόμιμο δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι, ε τότε θα έχουν πραγματοποιηθεί όλοι μου οι στόχοι. Ανά πάσα στιγμή θα μπορώ να τον πιέζω με την Μακεδονική και την Τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, για τα δικαιώματά της, και θα του θυμίζω με κάθε ευκαιρία τι έπαθε η πρώην Γιουγκοσλαβία.
Υπάρχει άραγε τέτοιος πολιτικός, τέτοιο κόμμα στην Ελλάδα ? Κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς, υπάρχουν και θα μπορέσετε άνετα να τους εντοπίσετε, αν διαβάσετε τα κυβερνητικά προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ
Ας ορίσω τα κριτήρια :
θα πρέπει, κατ' αρχήν, να μην έχει σταθερή πολιτική. Να υπάρχουν έριδες,διχογνωμίες και γενικά αντίθετες απόψεις μέσα στο κόμμα του, που δεν θα εκφράζουν απλά μία άποψη αλλά καθαρή πολιτική θέση. Έτσι, δεν θα μπορεί να αποφασίζει γρήγορα τι τον συμφέρει, θα φοβάται μη "στεναχωρήσει" κάποιον που τον στηρίζει (αν αποφασίσει διαφορετικά από αυτόν), θα καθυστερεί δίνοντάς μου τον χρόνο να κάνω αυτό που συμφέρει εμένα
θα πρέπει επίσης να μην έχει σταθερή και ξεκάθαρη θέση στην οικονομική του πολιτική. Σε συδυασμό με το πιο πάνω κριτήριο, θα πρέπει τα στελέχη του κόμματός του να μην συμφωνούν μεταξύ τους για το τι θα πρέπει να κάνουν με τα Μνημόνια Ι & ΙΙ, ποια φορολογική πολιτική θα ακολουθήσουν, ποια απόφαση θα πάρουν για το θέμα των προμηθειών του Δημοσίου. Έτσι θα μπορώ να κερδοσκοπώ για όσο καιρό θέλω στις διεθνείς αγορές, στριμώχνοντάς τον ακόμη περισσότερο
θα πρέπει, αν είναι δυνατόν, να υποστηρίζει σθεναρά και τα δικαιώματα των μεταναστών. Εάν καταφέρω να τον πείσω ότι οι μετανάστες στην χώρα του, αποτελούν απλά και μόνο ομάδες δυστυχισμένων ανθρώπων, τους οποίους θα πρέπει, έστω και σταδιακά, να ενσωματώσει στην επικράτειά του, δίνοντάς τους και δικαίωμα ψήφου ακόμη, να ακολουθήσει μία πολιτική που θα καλεί και άλλους να έρθουν στην χώρα του, είναι σίγουρο ότι (με το δημογραφικό πρόβλημα που έχει) σε κάποια χρόνια από σήμερα θα αλλοιωθεί πλήρως το εθνικό αίσθημα των ελλήνων όπως αυτό θα εκφράζεται στις εκλογές τους, κι έτσι θα τους κάνω ότι θέλω, χωρίς να ακούγεται η φωνή των ... “άλλων”
θα πρέπει τέλος, αν και το θεωρώ αδύνατο να συνδυαστούν όλα μαζί, η εξωτερική του πολιτική αλλά και ότι αφορά στα θέματα μειονοτήτων στη χώρα του, να μην είναι και τόσο ... ξεκάθαρη. Εάν μπορούσα να τον πείσω ότι πχ δεν θα συμβεί και τίποτε εάν τα Σκόπια ονομασθούν "Μακεδονία", ή έστω "Βόρεια Μακεδονία" ή "Άνω Μακεδονία", ή ακόμη αν οι μουσουλμάνοι της Θράκης στη χώρα του αποκτήσουν το νόμιμο δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Τούρκοι, ε τότε θα έχουν πραγματοποιηθεί όλοι μου οι στόχοι. Ανά πάσα στιγμή θα μπορώ να τον πιέζω με την Μακεδονική και την Τουρκική μειονότητα στην Ελλάδα, για τα δικαιώματά της, και θα του θυμίζω με κάθε ευκαιρία τι έπαθε η πρώην Γιουγκοσλαβία.
Υπάρχει άραγε τέτοιος πολιτικός, τέτοιο κόμμα στην Ελλάδα ? Κατά τη γνώμη μου, δυστυχώς, υπάρχουν και θα μπορέσετε άνετα να τους εντοπίσετε, αν διαβάσετε τα κυβερνητικά προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου